Recensie ‘Camping de grote walvis en de mysterieuze flessenpost’
Kampeerliefhebbers en avonturiers opgelet!
Camping ´de grote walvis´ is de plek waar je moet zijn deze zomer. En met mooiste van alles, je hoeft er geen uren voor in de auto te zitten. Om er te komen installeer je je in een lekkere luie stoel, sla je het eerste kinderboek van Willemijn Kranendonk open en zodra je begint met lezen ben je op de camping en begint het ‘avontuurtje spelen’.
Want dat is het spelletje dat Pien en haar vriendinnetje Milla de hele zomer spelen op de camping waar ze vakantie vieren. Ze willen overdag alles zelf te doen. Zonder hulp van grote mensen. En dan val je natuurlijk van het ene avontuur in het andere. Wat doe je als je geen geld hebt maar wel ontzettend veel trek in een frietje? Hoe bouw je een hut op het strand als je zelf geen parasol hebt maar je buren wel. En zelfs een simpel spelletje als verstoppertje kan nog heel avontuurlijk zijn.
Het spannendste avontuur is echter het vinden van echte flessenpost met een mysterieuze boodschap. Pien en Mila gaan op onderzoek uit en leren zo steeds meer kinderen op de camping kennen.
Het sluiten van vriendschappen en het ontdekken van gelijkenissen en verschillen tussen mensen is een belangrijk thema in dit boek. De auteur heeft haar best gedaan om de personages echt van elkaar te onderscheiden waardoor veel kinderen zichzelf, of juist anderen in het boek zullen herkennen. 
En daarbij gaat het om diversiteit en inclusie in de breedste zin van het woord. Niet alleen uiterlijke kenmerken komen aan de orde maar ook karaktereigenschappen, neurodiversiteit en verschillen in sociaal economische achtergronden komen aan bod evenals verschillende LHBTI+ identiteiten en gezinssamenstellingen.
Zo vindt Pien het moeilijk om vriendschappen te sluiten, houdt ze er niet van als het anders gaat dan van tevoren is afgesproken en baalt ze er van dat haar ouders vaak ruzie maken. Milla heeft een wat meer teruggetrokken karakter, houdt van stilte en komt uit een gezin waarbij haar ouders heel veel moeten werken en in financieel opzicht minder te besteden hebben. Sepp heeft gescheiden ouders en Elif voelt zich niet altijd een meisje. En o ja, Pien vindt Mila eigenlijk wel heel erg leuk.
Verfrissend is de luchtigheid en vanzelfsprekendheid waarmee de diversiteit aan de orde komt en in het verhaal verweven is. Ook kiest Willemijn soms voor een originele invalshoek. Zo bleven onze ogen even haken aan de zin “Ze spelen moedertje en moedertje”. Diversiteit niet verbinden aan personages maar verweven in het spel van de personages. Mooi gevonden!
Ook mooi is het gemak waarmee Willemijn kinderen tussen neus en lippen even bijbrengt welke voornaamwoorden je kunt gebruiken als een kind aangeeft zich geen jongen of meisje te voelen.
“ ….En daarom zeggen onze ouders die in plaats van haar, als ze het over Elif hebben. Dat kunnen jullie ook doen”. Geen poespas maar concrete handvatten die ook voor volwassenen heel prettig kunnen zijn.
Vanuit een kind perspectief worden verschillen tussen kinderen onder woorden gebracht zonder het gebruik van labels of namen voor gevoelens, identiteiten en genderrollen. Als volwassene ben je waarschijnlijk snel geneigd om de personages uit het verhaal te associëren met termen als non-binair, lesbisch, of misschien autistisch, terwijl dit nergens zo benoemd wordt.
In woorden wordt ook geen aandacht gegeven aan verschillen in huidskleuren maar in de speelse en kleurrijke illustraties van Eve O’Brien komt dit mooi tot uiting. Waarbij de illustrator de personages geen egale huidskleur geeft maar juist let op details en oog heeft voor de vele subtiele kleurverschillen die iedere huid kent.
Dit boek kan naast een spannende leeservaring ook echt een bijdrage leveren aan het op speelse wijze vertrouwd maken van kinderen met diversiteit en inclusie. De verschillen tussen kinderen worden wel benoemd maar krijgen geen bijzondere aandacht. En daardoor is ‘camping de walvis’ een heerlijk boek waarin kinderen zich zowel kunnen herkennen in de avonturen en het campingleven als in de veelzijdigheid van de personages! De korte hoofdstukken, die kleine mini-verhaaltjes op zich zijn maken het een ideaal (voor-)leesboek om lekker in je slaapzak te lezen.
Aantal bladzijden: 125
Leeftijd: 7-9, voorlezen kan ook op jongere leeftijd.
Auteur: Willemijn Kranendonk
Illustrator: Eve O’Brien
Uitgeverij: Billy Bones
Alvast veel (lees-) plezier op vakantie!
Deze blog is geschreven in het kader van de blogtour die uitgeverij Billy Bones organiseert ter ere van de lancering van ‘camping de grote walvis en de mysterieuze flessenpost.’Met Nina heeft hiervoor een recensie exemplaar ontvangen.
25 mei 2022